Sport als metafoor voor het leven

Ging het in dit artikel over sport, overigens de mooiste metafoor voor het leven zelf, nu even wat serieuzer. Het moment van schrijven is ook wel bijzonder, 5 Mei. Gisteren weer een indrukwekkende dodenherdenking met 20.000 mensen op de Dam in Amsterdam, waarbij ‘slechts’ twee idioten afgevoerd zijn vanwege wangedrag. Da’s 2 op 20.000, dat zou wat zijn als dat representatief was voor de verdeling in de samenleving. Dat zou namelijk ook inhouden dat de meerderheid uit het verleden wat geleerd zou hebben en dat ook in de praktijk zou brengen.

Helaas, wat geldt is: “Resultaten uit het verleden geven geen garantie op andere resultaten in de toekomst”.

Levenservaring: winst, verlies en teleurstelling

Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans dat je kunt zeggen: “seen it, been there, done it”. Vanuit bijvoorbeeld de sport geredeneerd heb je ervaren hoe het is een inspanning te leveren en hoe winnen en ook verliezen voelt. Hetzelfde geldt voor vakanties, of waren zij allemaal even prachtig? Wat denk je van relaties? Wel eens op je snufferd gegaan? Wel eens teleurgesteld in de liefde? Of zijn alle (mooie) verwachtingen volgens een strak draaiboek uitgekomen? Je carrière? Je familie?

Kortom, alles wat er in je leven gepasseerd is, daar mag je wat van vinden want je hebt het meegemaakt. Of die ervaringen één op één kunnen dienen als adviezen aan de volgende generatie, dat is maar zeer de vraag.

De valkuil van ongevraagd advies

Vaak gaan wij (ouderen) er wel zo mee om. Wij hebben het, wat dan ook, niet alleen meegemaakt, in ons brein is een gepolijste versie blijven hangen, die er bij vlagen uitfloept als wij ergens aan herinnerd worden of als wij onze ervaringen ergens mee associëren. Het aantal gesprekken dat begint met: “ik weet nog goed”, of “ik herinner mij…”, of “vroeger…” zijn talrijk. Wat er dan op volgt heeft niet altijd slechts het doel ‘ervaringen uit te wisselen’, vaak zijn het verkapte adviezen.

Niets is minder goed dan dat, waarom? Omdat ieder zo zijn eigen beleving heeft, zijn eigen waarden en overtuigingen, héél subjectief dus. Ikzelf heb gemerkt dat mijn ervaringen en zéker de daar uit volgende adviezen vaak tegen dovemansoren gericht zijn en doe dan ook mijn best mijn hele ‘story book’ tegen de borst te houden. Tenzij er om gevraagd wordt, dát is andere koek. Lastig hoor, vooral als je barst van de verhalen en dus van de ervaringen. Het verleden leeft voort in het heden, dat is nou eenmaal een doorlopend proces, waarbij het eerder een ‘herhaling van zetten’ is dan gebruik maken voor voortschrijdend inzicht.

Herdenken en blijven leren

Tijdens dodenherdenking wordt vaak gerefereerd aan het feit ‘dat het nooit meer mag gebeuren’, reden om er over te blijven praten en natuurlijk, dat moeten wij ook blijven doen. Desalniettemin staan de media er vol van hoe weinig er van geleerd is, oorlogen nemen in hevigheid en aantal toe en dreiging van geweld en groepen die zich achter geweldsideologieën scharen, ook.

De waarde van gedeelde ervaringen

Maar goed, onze huis-, tuin- en keukenervaringen, waar ook enorme leermomenten in zitten, daar geldt het ook voor. Dus, ervaringen delen, ja heel graag en doe het vooral heel veel, het zou kunnen zorgen voor een betere wereld.

Er is slechts één voorwaarde aan verbonden:

Dóe het alléén als er om gevraagd wordt, anders wordt er niet geluisterd en hebben zij (de niet luisteraars) er helemaal niets aan.

Wordt er om gevraagd, dan heeft de luisteraar Goud in handen.

Constant