Het ‘PHPD’ syndroom kennen wij inmiddels wel, toch? (Pijntje Hier Pijntje Daar). Wij móeten het wel kennen, want het gaat bijna nergens anders meer over. En toch… hier een mooie metafoor.

Er komt een man de fabriek uit gelopen met een steekkarretje met daarop een grote kartonnen doos. Bij de poort aangekomen wordt hij tegengehouden door een beveiliger die hem vraagt wat er in de kartonnen doos zit. “Zaagsel” antwoord de man. “Dat is het restproduct van onze zaag werkzaamheden, niet onlogisch voor een houtfabriek”. “Dat wil ik dan nog wel eens zien” zegt de beveiliger. De man opent de doos en inderdaad, vol met zaagsel. Hij mag doorlopen. De volgende dag loopt hij weer tot aan de poort met zijn steekkarretje, wéér met een grote kartonnen doos. De beveiliger vraagt hem de doos open te maken, hij blijkt vol met zaagsel te zitten. De man mag doorlopen. Dit ritueel herhaalt zich de hele week tot en met de vrijdag. Bij de poort wordt hij weer door de beveiliger aangesproken. “Er zal wel weer zaagsel in de doos zitten”, “inderdaad” antwoord de man. Waarop de beveiliger zegt: “da’s nou al de vijfde dag dat je hier door de poort komt met een doos zaagsel en ik geloof je, want ik heb het steeds kunnen zien en toch vertrouw ik het niet” “ik heb zo’n gevoel dat er meer aan de hand is, al heb ik geen idee wát”, “ik heb een deal voor je, jij vertelt mij wat er nou écht aan de hand is, ik vertel het niemand en je mag gewoon doorlopen…” De man antwoord: “okay, vooruit dan maar, ik zal het je vertellen, ik steel steekwagentjes…”

Soms zijn wij zó bezig met het ‘kleine’, de details van de dag, de pijntjes en noem maar op, dat wij het ‘grote’ vergeten, het hele plaatje. Wat er allemaal goed is en wél werkt en hoe ‘gelukkig’ (alles opgeteld) wij feitelijk zijn.

Wellicht tóch iets om wat meer bij stil te staan.

Dit artikel is een bijdrage van Constant Lamp.
Constant is in het dagelijks leven trainer en coach en neemt ons in zijn artikelen mee in herkenbare situaties die ons allemaal kunnen overkomen.