‘Kennen’ is weten en ‘kunnen’ is doen, wordt beweerd. Daar wil ik nog wel wat aan toevoegen. De 50+er gaat iets anders om met het doen. Vaak hoor ik “dat kan ik niet meer” en bedenk dan ‘ís dat ook zo’?. Of heeft het meer met de ‘mindset’ te maken?
Onze ‘mindset’ stelt ons vaak in staat veel meer te kunnen dan wij denken, waarom dóen wij het dan niet? ‘Blokkades’ in het doen worden vaak opgeworpen door ingesleten denkbeelden, zoals, “dat doe je niet meer op die leeftijd”, “dat ziet er niet uit op mijn leeftijd” of, “niemand van mijn leeftijd zie je dat nog doen”. Dáárin geloven is soms voldoende om dan maar de spreekwoordelijke geraniums op te zoeken. Heel jammer en voor velen een gemiste kans. Helaas helpen de rolbevestigende opmerkingen uit de omgeving daar niet echt aan mee.
Ik ervaar dat zelf op het huidige moment in mijn tenniscarrière. Voorafgaande aan mijn recente wedstrijd (single) kreeg ik de vraag, “single jij nog? …je wordt er tenslotte niet jonger op?”. Na de wedstrijd, overigens dik gewonnen, werd het nog even ingewreven, “gewónnen, da’s best knap op jouw leeftijd”. Één passant had het echter wél begrepen, “doe je wel voorzichtig met de jonkies”. Ons ‘kennen’ neemt per dag toe, vandaar onze bijna oneindige wijsheid, ons ‘kunnen’ houdt daar niet altijd gelijke tred mee. Dat is dan maar zo, zolang wij maar blijven bewegen op basis van wat wij zélf bepalen wat er kan en niet op basis van alle onzin die gekoppeld wordt aan ons ‘cijfer’.
Dit artikel is een bijdrage van Constant Lamp.
Constant is in het dagelijks leven trainer en coach en neemt ons in zijn artikelen mee in herkenbare situaties die ons allemaal kunnen overkomen.